ارائه توضیحات کافی در خصوص پول رایج کشور، انواع اسکناس ها، تبدیل ارز و محل انجام آن، شرایط آب و هوایی، امنیت محیطی، آداب و رسوم کشور، گردشهای اختیاری، خرید سوغات و…
اعلام اطلاعات دقیق از لیست اعضاء گروه گردشگران به پلیس اتباع خارجی ناجا در اسرع وقت درشهرهای مورد بازدید و اقامت
هماهنگی لازم با هتل محل اقامت، دریافت لیست اتاق ها، اعلام شرایط ویژه مسافران (درصورت وجود) به هتل ، دریافت کلید اتاق ها و تحویل به مسافران ، اعلام شرایط و امکانات هتل و …
تنظیم گزارش گشت و جمع آوری نظرات گردشگران به صورت دقیق و کامل در خلال گشت طبق محورهای ارائه شده از سوی دفتر هماهنگی مرکز و ارائه به آن دفتر
ارتباط با دفتر مجری جهت هماهنگی های لازم در صورت نیاز
عدم تردد در مناطق پر خطر از لحاظ امنیتی، اجتماعی، اخلاقی و رعایت کلیه مقررات و شئونات اسلامی درگشت های خارج از کشور
اقدام جهت تمدید کارت راهنما پانزده روز قبل از انقضاء آن^[۴۶]
۲-۷-۵-۴ تبلیغات:
تبلیغات عبارت است از معرفی و ترویج غیرحضوری یک ایده، کالا یا خدمات از طریق رسانه هایی نظیر رادیو، تلویزیون، مجلات، پوسترها، تابلوهای تبلیغاتی، اینترنت، پیام های کوتاه و پست که هزینه ی آن از طریق بانی مشخص پرداخت می گردد. آگهی های تبلیغاتی یکی از معمول ترین ابزارهایی هستند که به منظور انتقال اطلاعات، تشویق و تحریک مصرف کننده به بازارهای مورد نظر از سوی شرکتها مورد استفاده قرار می گیرند. تبلیغات شامل کلیه اقدامات مورد نیاز برای انتقال یک پیام تبلیغاتی در مورد یک محصول به گروهی خاص است. این انتقال پیام ممکن است به صورت غیر حضوری، دیداری و یا شنیداری باشد. ( رنجبریان، زاهدی،۱۳۸۶).

جهت سنجش این عامل در این تحقیق از: تبلیغات آژانس، زمان مناسب تورها، راهنمایی های کارکنان آژانس به گردشگران، کیفیت خدمات آژانس و خدمات الکترونیکی این مؤسسات شاخص های هستند که برای سنجش برنامه های آژانس از آن استفاده شده است.
۲-۷-۶ عوامل فردی (Individual factors):
برای بررسی این متغییر در این تحقیق از شاخص هایی نظیر، تجربه به واسطه مسافرت های قبلی، تازگی داشتن مقصد برای گردشگر، نگرش مسافر به مقصد، شغل ( کسب و کار ) و اطلاعات کافی در مورد یک مقصد مسافرتی از شاخص هایی هستند که تصمیم گیری افراد را تحت تأثیر قرار می دهند و عامل فردی را می سنجند.
درخصوص تأثیر استنباط گردشگران از وجهه^[۴۷] یک مقصد گردشگری بر تصمیم‌ آنها به سفر به آن مقصد توافق نظری گسترده وجود دارد. استنباط گردشگر از وجهه یک مقصد گردشگری به عنوان ادراک و یا برداشت او از آن محل تعریف می‌شود(فکِی و کرامپتون^[۴۸]،۱۹۹۱). بعضی از دیگر محققان وجهه استنباط شده را «تصویری ذهنی از آن مقصد گردشگری» می‌دانند. پس بسیار منطقی است که فرض کنیم وجهه استنباط شده بر تصمیم‌گیری گردشگران تأثیر می‌گذارد. وجهه استنباط شده، یک تعبیر ذهنی از واقعیتی است که توسط گردشگر بدست آمده است و بر نگرش شناختی و همچنین بر جنبه‌های عاطفی یا احساسی او تأثیر می‌گذارد.
اگر بخواهیم تعریف دقیقی از وجهه استنباط شده داشته باشیم، بسیار دشوار است. زیرا این عبارت در زمینه‌های مختلف روانشناسی، رفتاری، بازاریابی و جامعه‌شناسی مورد استفاده قرار گرفته است. در روانشناسی وجهه به پنداره ظاهری یا قابل رویت اشاره دارد، در حالی که در مباحث رفتاری به جوانب کاملتری از جمله تأثیرات ایجاد شده، آگاهی، احساسات، ارزشها و باورها در خصوص یک مسأله خاص دلالت می‌کند(پیرس،۱۹۸۸).
اما در بازاریابی عبارت ” وجهه” به ویژگی هایی اشاره دارد که بر رفتار مصرف کننده تأثیر می‌گذارند. تعریف متداول از وجهه یک مقصد گردشگری در متون گردشگری را کرامپتون (۱۹۷۹) ارائه داده است. او وجهه استنباط شده از یک مقصد گردشگری را چنین تعریف می‌کند: «وجهه استنباط شده مجموعه باورها، عقاید و نظراتی است که یک فرد از یک مقصد دارد»(کرامپتون،۱۹۷۹). این یک تعریف در سطح فرد می‌باشد اما قابل تعمیم به گروه نیز می‌باشد. برای بازاریابان بسیار مهم است که جنبه‌هایی از وجهه استنباط شده را شناسایی نمایند که در یک بخش از بازار عمویت دارد ، این امر امکان تقسیم بازار را فراهم می‌سازد تا بتوان استراتژی‌هایی متناسب با هر بخش از بازار تدوین نمود.
تعریف لاوسون و باد^[۴۹] بووی از وجهه استنباط شده هم به جنبه های فردی و گروهی اشاره دارد. ازنظر ایشان: «وجهه استنباط شده بیان دانش عینی، برداشت‌ها، پیش داوری‌ها، تصورات و افکار احساسی‌ای است که یک فرد یا یک گروه نسبت به یک محل با مقصد گردشگری دارند»( لاوسون و باد،۱۹۹۷).
ممکن است وجهه استنباط شده یک تصویرغیر واقعی یا ذهنی از مقصد گردشگری باشد اما همین تصویر ذهنی گردشگر بر انتخاب او تاثیر می گذارد (مرسر،۱۹۷۱).
نتایج تحقیقات متعدد حاکی از آن است که رفتار گردشگران گاه توسط استنباط آنها از وجهه مقصد گردشگری شرطی می‌شود و تأثیر این مسأله از ابتدا در مرحله انتخاب مقصد مسافرت قابل مشاهده است. بنابراین دلایل انتخاب مقصد تنها توسط‌ عوامل‌ عینی‌ محیط‌ قابل ‌توجیه ‌نیست(جانسون و توماس^[۵۰]،۱۹۹۵). بنابراین فرض بر آن است محل‌هایی یا مقاصد گردشگری که دارای وجهه مثبت قوی هستند مورد انتخاب واقع شوند و یا در فرایند تصمیم‌گیری مورد توجه بیشتر قرار گیرند، این مسأله در تحقیقات ( الحمود و آرمسترانگ^[۵۱]،۱۹۹۶) و (ایچنر و ریچی^[۵۲]،۱۹۹۱) و (جانسون و توماس^[۵۳]،۱۹۹۲) مورد اشاره قرار گرفته است.
وجهه استنباط شده تأثیر عمده‌ای بر کیفیت استنباط شده از یک مقصد گردشگری دارد. زیرا قبل از بازدید از یک محل آنچه را که می‌توان از یک مقصد گردشگری انتظار داشت قالب‌ریزی می کند. تصور هر کس از یک مقصد گردشگری منحصر به خود اوست و متشکل از خاطرات، برداشت‌ها، تصورات او از آن محل می‌باشد.
استابلر^[۵۴] عواملی را که بر شکل‌گیری استنباط گردشگران نسبت به وجهه یک محل گردشگری تأثیر دارند به دو دسته عوامل جانب عرضه و تقاضا تقسیم نموده است. عوامل تأثیرگذار جانب تقاضا شامل انگیزه،خصوصیات روانشناختی، تجارب و خصوصیات فرهنگی اجتماعی گردشگر می‌باشند، اما عوامل جانب عرضه؛ آوازه مقصد، برنامه های بازاریابی مقصد و اخبار و گزارشات منتشر شده در باره آن هستند. در مدل بیرلی ومارتین^[۵۵] عوامل موثر در شکل گیری وجهه یک مقصد گردشگری به دو گروه دسته بندی شده اند: منابع اطلاعاتی و خصوصیات فردی گردشگر(بیرلی ومارتین،۲۰۰۴).
منابع اطلاعاتی ازجمله عوامل انگیزاننده یا شکل دهنده وجهه مقصد به شمار می‌روند، آنها عواملی هستند که برشکل گیری تصورات و ارزیابی‌ها گردشگر موثرند. منظور از منابع اطلاعاتی، کلیه منابع مختلف در دسترس گردشگران شامل اطلاعات حاصل از بازدید از محل می باشند. منابع اطلاعات فوق را می‌توان به دو دسته اطلاعات اولیه و ثانویه تقسیم کرد منابع دسته اول منابعی هستند که از تجربه بازدید مستقیم گردشگر از مقصد به دست آمده‌اند. منابع ثانویه یا دسته دوم شامل چهار مورد منابع ترغیبی آشکار و پنهان، مستقل و ارگانیک هستند که قبل از تجربه بازدید از مقصد گردشگری به دست آمده و بر وجهه تاثیر می‌گذارند. منابع ترغیب کننده آشکار^[۵۶]، همان تبلیغات معمول و مرسوم رسانه‌ها ست و بیشتراز طریق موسسات مرتبط گردشگری در مقصد یا گردانندگان تورهای سفر ارائه می‌شود. اما گزارش‌ها از مقصد و یا مقالات مطروحه در دسته منابع ترغیب کننده پنهان^[۵۷] قرار می‌گیرند که می‌توانند به صورتی غیر رسمی و بطور ناآشکار از مقصد تبلیغ کنند. منابع آزاد یا مستقل^[۵۸]، شامل پخش اخبار، اسناد، فیلم ها، برنامه‌های تلویزیونی و … از رسانه‌های مختلف می‌باشند. منابع ارگانیک^[۵۹] نیز افرادی همچون دوستان و نزدیکان گردشگر و نیز اطلاعات حاصل از مقصد‌های گردشگری می‌باشند که بر اساس دانش یا تجربه خود فرد بطور داوطلبانه حاصل شده باشد، این دسته از اطلاعات بطور تدریجی در طول عمر جمع آوری می‌شوند(بیرلی ومارتین،۲۰۰۴) . عوامل شخصی^[۶۰] یا عوامل درونی نیز بر شکل گیری وجهه تاثیر می‌گذارند. بنابراین وجهه استنباط شده همچون برداشتی برنامه ریزی شده از مقصد گردشگری است و با توجه به نیازهای خود فرد و انگیزه ها، دانش قبلی، ترجیحات و دیگر خصوصیات فرد گردشگر شکل می‌گیرد.
هانت^[۶۱] (۱۹۷۵) ابراز می‌دارد که وجهه استنباط شده بعضاً تحت تأثیر فاصله از مقصد قرار می‌گیرد. زیرا افراد با احتمال بیشتری مناطق نزدیک خود را بازدید می‌کنند و از طریق مجله و دوستان و آشنایان اطلاعاتی در مورد آن به دست می‌آورند. او چنین نتیجه‌گیری می‌کند که افراد استنباط قوی‌تر و واقعی‌تری نسبت به یک مقصد گردشگری نزدیک به محل خود دارند.
نظریه گام به گام ^[۶۲] وجهه استنباط شده چنین بیان می‌دارد که وجهه استنباط شده یک غیر گردشگر بسیار متفاوت از وجهه استنباط شده گردشگری است که از یک مقصد گردشگری بازدید کرده است(گان،۱۹۷۲). البته این ادعا توسط تحقیقات متعددی مورد تأیید قرار گرفته است. از جمله می‌توان به تحقیقات (چون،۱۹۹۲) اشاره کرد. معمولاً افراد سفر کرده دارای استنباط واقعی‌تر، پیچیده‌تر، متمایزتر از افراد دیگر می‌باشند. اما درعوض نارایانا (۱۹۷۶) در تحقیق خود دریافت که وجهه استنباط شده از یک مقصد گردشگری می‌تواند در طی زمان تغییر یافته و یا رنگ یابد. بخصوص اگر گردشگر با بازدید از دیگر محل‌های مشابه حافظه خود را مغشوش نماید.
چون (۱۹۹۲) تطابق و عدم تطابق وجهه استنباط شده از یک مقصد گردشگری و انتظارات گردشگران با تجربه واقعی آنها را مورد مطالعه قرار داده است. او دریافت که وجهه مثبت و تجربه مثبت از سفر موجب ارزیابی مثبت از یک منطقه می‌شود. در حالی که نگرش یا وجهه استنباط شده منفی و تجربه مثبت موجب یک ارزیابی کاملاً مثبت از یک منطقه می‌گردد. اما از یک وجهه استنباط شده مثبت و تجربه منفی بیشترین ارزیابی منفی حاصل می‌گردد.
لازمه کنترل و یا مدیریت صحیح وجهه استنباط شده نسبت به یک مقصد گردشگری، داشتن آگاهی صحیح از علایق گردشگران و نگرش آنها در مورد داشته‌های مقاصد گردشگری می‌باشد. یک نگرش مثبت و یا استنباط یک وجهه مناسب موجب تعیین یک موضع مناسب از مقصد گردشگری در ذهن بخشی از بازار می‌شود. بدین معنی که این مقصد گردشگری نسبت به موارد مشابه جایی متفاوت است.
درصورتی که مدیران ومتولیان صنعت گردشگری هر مقصد، اطلاعات مورد نیاز گردشگران را از طریق کانال‌های ارتباطی مناسب در اختیار آنها قرار ندهند، قادر به کنترل وجهه استنباط شده از مقصد از جانب بازار نخواهند بود.
نداشتن اطلاعات کافی در خصوص جاذبه‌های یک مقصد گردشگری مانع برنامه‌ریزی از جانب گردشگر و انتخاب استراتژی مناسب برای کنترل وجهه استنباط شده از مقصد از جانب مدیران آن می‌گردد. بعلاوه در هر مقصد گردشگری کسب و کارهای کوچکی ایجاد می‌شود که عملکرد آنها مستقیماً بر صنعت گردشگری تأثیر می‌گذارد و گاهی تناقض اهداف سازمان های دولتی و خصوصی که در صنعت گردشگری فعالیت دارند و نداشتن دانش تخصصی مانع پیشرفت صنعت گردشگری در مقصد می‌گردد. عدم دخالت مستقیم مسئولین و متولیان امر گردشگری در زمینه محصولات گردشگری و برنامه‌های بازاریابی گردشگری موجب مشکلاتی در این زمینه می‌شود. عدم هماهنگی و کنترل فعالیت های تجاری در صنعت گردشگری مقصد مانع اتخاذ شیوه‌ای استراتژیک می‌گردد که هویتی خاصی را برای یک مقصد گردشگری ایجاد نماید، لذا چنین مقصد گردشگری یک پیام مشخص و تأثیرگذار که بیانگر ارزش های آن مقصد گردشگری باشد برای بازار مربوطه نخواهد داشت. سازمان‌های کوچک استطاعت تبلیغ و ترویج از منطقه گردشگری خود را ندارند. معمولاً سازمان هایی که چنین توانایی را دارند عضو سازمان‌های تجاری بین‌المللی می‌باشند. خطوط هوایی و هتل‌های بین‌المللی مستقر در بازارهای بین‌الملل از این جمله‌اند. هتل‌ها و خطوط هواپیمایی از این نظر که بیشترین خدمات را در این زمینه ارائه می‌دهند و با بازارهای متفاوت در ارتباط هستند بیشترین قدرت تأثیرگذاری را دارند. شاید تعداد زیادی از سازمان‌های سیاحتی در خصوص یک محل گردشگری تبلیغ نمایند، اما اگر بر روی جنبه‌های خاص تأکید شود که متعارض و متفاوت از هم باشند تأثیر چندانی نخواهد داشت. لاوز در تحقیق خود نشان داده است که چگونه جزایر هاوایی به عنوان جزایر آتش‌فشانی و جزایر ارکیده می‌تواند محلی برای بازدیدگردشگران باشد. بسیاری از متولیان امر گردشگری تصمیماتی فعال در خصوص آمیخته محصولات و ترکیب بازارهای مورد هدف خود اتخاذ می‌کنند. این امر مستلزم فراهم آوردن شرایطی است که بتواند نیازها و ذایقه در حال تغییر گردشگران را تأمین نماید و بر تصمیم گردشگران تأثیر بگذارد (لاوز و کوپر،۱۹۹۸).
مرور ادبیات پژوهش در زمینه نقش تجربه سفرهای قبلی در ریسک های استنباط شـده گردشگران نشان می دهد، استنباط از ریسک می تواند از طریق تجربه سفرهای قبلی گردشگر تحت تأثیر قرار گیرد (سونمز و گریفه،۱۹۹۸; هاوکینز و همکاران،۲۰۰۱; گیبسون و یانکیز،۲۰۰۲; پیزام و همکاران،۲۰۰۲;…) تجربه سفرهای قبلی یکی از مهمترین متغیرهای جمعیت شناختی است که استنباط گردشگران را از ریسـک های گوناگون جهت سفر به مقاصد گردشگری تحت تأثیر قرار می دهد (رنجبریان،۱۳۸۵). برخی از نویسـندگان و محققان گردشگری بیان می کنند تجربه سفرهای قبلی گردشـگر به یک مقصد گردشگری نیز می تواند استنباط وی را از ریسک سفر مجدد به آنجا تحت تأثیر قرار دهد (رنجبریـان،۱۳۸۵).
بسیاری از پژوهشگران اشاره می کنند گردشگران کم تجربه در سفرهای خارجی نسبت به گردشگرانی که تجربه سفرهای خارجی زیادی دارند در سفرهای خـود ریسک بیشتری استنباط می کنند.
علت این امر را اینگونه می توان بیان کرد که گردشگرانی که دارای تجربه سفرهای قبلی متعدد هستند از تجربه سفرهای خود مطالبی می آموزند و این آموزه ها را در سفرهای بعدی خود به کار می گیرند و این امر موجب می شود تا آنان ریسک کمتری در سفرهای بعدی خود استنباط نمایند.
۲-۷-۷ سایر عوامل (Other factors):
برای بررسی این متغییر در این تحقیق از شاخص هایی نظیر تسهیلات اقامتی، وجهه مقصد، امکانات حمل و نقل از مقصد به مقاصد دیگر ، و ورزش استفاده شده است که در ادامه به طور مختصر توضیح داده شده است.
۲-۷-۷-۱ تسهیلات اقامتی :
تسهیلات و خدمات گردشگری به عنوان یکی از بنیادی ترین اشکال عرضه در صنعت فراغت و تفریح، بیشترین حجم درآمدزایی را برای جوامع میزبان پس از صنعت حمل و نقل و جابجایی گردشگران در عرصه بین فواصل بین المللی به وجود می آورد. بررسی تجارب مقاصد توسعه یافته گردشگری داخلی و خارجی، نشان می دهد که مقاصدی در این عرصه درخشیده اند که در نظام عرضه محصولات گردشگری خود، مجهز به سیستمی سامان یافته و توانا در بعد تسهیلات و خدمات گردشگری به ویژه در زمینه تأسیسات اقامتی هستند. یکی از مهم ترین ارکان توسعه مقاصد گردشگری در اختیار داشتن سیستمی کارآمد از تسهیلات، خدمات و تأسیسات گردشگری است، در واقع کیفیت بالای خدماتی که در این بخش از صنعت گردشگری ارائه می شود بصورت مستقیم منجر به افزایش درآمد، میانگین مدت ماندگاری و در نهایت افزایش سطح مطلوبیت گردشگران می شود که این خود انگیزه بازدید مجدد را در پی داشته و گردشگرانی که راضی از مقصدی به موطن خود باز می گردند به تشویق و ترغیب نزدیکان خود برای بازدید از مقصد مذکور می پردازند. در واقع می توان گفت رضایت گردشگر منجر به نوعی بازاریابی بدون هزینه برای مقاصد گردشگری می شود. اما آنچه که سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تحت عنوان تأسیسات گردشگری و مصادیق آن ذکر نموده است به شرح زیر است:
تاسیسات گردشگری واحدهایی هستند که به قصد ارائه خدمات و انتفاع برای پذیرائی، اقامت و خدمات مسافرتی به مسافران یا میهمانان طبق ضوابط و مقررات این روش نامه به شرح زیر تاسیس شده و یا می شوند (ماخذ: روش نامه اعطای تسهیلات مالی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری).
۱- هتل، متل و واحدهای خدماتی رفاهی بین راهی
۲- مهمان پذیر
۳- مرکز اقامتی جوانان
۴- مراکز خود پذیرائی شامل هتل آپارتمان، پانسیون زائرسرا و از این قبیل
۵- تفرجگاه، اردوگاه گردشگری، محوطه کمپینگ و کاروان ها
۶- مجتمع های سیاحتی و تفریحی(به استثنای موارد مربوطبه شهرداری ها) و سایر واحدهایی که به قصد ارائه خدمات و انتفاع برای پذیرایی و اقامت مسافران و جهانگردان طبق مقررات و ضوابط میراث فرهنگی و گردشگری تاسیس می گردند.
۷- مراکز سرگرمی و تفریحی(مراکز تعطیلات)
۸- دفتر خدمات مسافرتی و جهانگردی
۹- مناطق نمونه گردشگری
۱۰- اقامتگاه با مالکیت زمانی
۲-۷-۷-۲ خدمات گردشگری
تأثیر عمده اقتصادی گردشگری، ازطریق خدمات و تسهیلات برای مسافران ایجاد می شود. رستوران ها و خدمات غذایی، تسهیلات اسکان و پذیرایی، خدمات حمل نقل، اردوگاه ها، خدمات اطلاع رسانی، تسهیلات تفریحی ورزشی و فروشگاه ها، بیشترین میزان اشتغال، درآمد و منبع اخذ مالیات هستند. مجموعه این خدمات معمولاً» صنعت خدمات مهمان یاری« نامیده شده است. اقتصاددانان بر این باورند که گردشگری نه تنها آثار مستقیم اقتصادی، بلکه اثر تکاثر دارد، برای مثال هتل ها، رستوران ها و فروشگاه های خرده فروشی، محصولات و خدمات خاص عرضه می کنند، اما درآمدهای حاصله در اقتصاد جامعه آثار متعددی دارد از جمله باعث سرمایه گذاری در خدمات غذایی، خدمات بهداشتی و درمانی، حمل و نقل و همچنین اشتغال زایی بیشتر می شود(گان،۲۰۰۲). بنابراین برای حداکثر کردن درآمدهای حاصل از گردشگری باید ملاقات کنندگان را تشویق کرد تا آنجا که ممکن است از اماکن تماشایی دیدن کنند و از تسهیلات رفاهی استفاده و هر چه بیشتر خرید کنند (داسول،۱۹۹۷: ۶۴). البته تحقق این امر مستلزم توزیع بهینه خدمات با قیمت مناسب است.
۲-۷-۷-۳ حمل و نقل
جابجایی مسافران یکی از عناصر حیاتی سیستم گردشگری است که بین منبع و مقصد گردشگران پیوندی حساس برقرار می کند. حمل و نقل گردشگران بین محل اقامت آنان با مکان های جذاب و دیدنی بین نواحی شهری و جاذبه های مختلف و سایر جابجایی ها نیاز به برنامه ریزی خاص دارد(گان،۲۰۰۲: ۴۳). شاید یکی از تسهیلات مهم برای گردشگران، آسانی ورود به یک کشور با منطقه باشد. تعداد و موقعیت مکانی فرودگاه ها، بندرها و توسعه جاده ها و دیگر شبکه های حمل و نقل از اهمیت بسیاری برخوردار است. گردشگران گاهی برای رسیدن به مقصد و بازگشت از روش های ترکیبی حمل و نقل، نظیر هوایی _ دریایی یا هوایی_ زمینی بهره می برند، همچنین معمولاً گردشگران مبادی ورودی خروجی مختلفی را در بازدید از یک مقصد انتخاب می کنند(داسول^[۶۳]،۱۹۹۷).
۲-۷-۷-۴ اطلاعات