شکل ۴-۵:جا به ­جایی افقی سطح زمین پشت گود برای گود ۹ متر

شکل ۴-۶:جا به ­جایی افقی سطح زمین پشت گود برای گود۱۸
شکل ۴-۷:جا به ­جایی افقی سطح زمین پشت گود برای گود۲۷متر
هرچه زاویه میخ­خاک بیشتر باشد میزان جا به ­جایی افقی دیواره هم بیشتر می‌شود و مشاهده می‌شود که زوایای کمتر از ۱۰درجه تأثیر کمی در جا به ­جایی دیواره دارند که در گود­های عمیق این تأثیر کمتر است و برای زوایای بالاتر از ۱۰ درجه افزایش زاویه سبب افزایش شدید در میزان جا به ­جایی دیواره گود می‌شود که میزان این جابه‌جایی در گود­های عمیق تأثیر بیشتری دارد و برای گود­های عمیق برای زاویه میخ‌خاک برابر ۲۰ درجه میزان جا به ­جایی­ها زیاد بوده و گود ناپایدار گردیده است.
در گود­های کم‌عمق با زاویه شیب میخ‌خاک­ بالاتر از ۱۰درجه طول میخ‌خاک تأثیر چندانی بر ضریب ایمنی طراحی سازه نگهبان گود ندارد اما جا به ­جایی افقی به میزان زیادی کاهش می‌یابد.
برای گود­های کم‌عمق افزایش زاویه میخ‌خاک سبب افزایش ضریب ایمنی و نیز افزایش جا به ­جایی افقی می‌شود اما در گود­های عمیق افزایش بیش از ۵ درجه زاویه میخ‌خاک سبب کاهش ضریب ایمنی می‌شود و نتیجه‌گیری می­ شود که اگر زاویه میخ‌خاک های فوقانی افقی و مایل به افق با زاویه کم باشند پایداری سازه نگهبان بیشتر می‌شود و جا به ­جایی افقی کاهش می‌یابد.
افزایش زاویه میخ خاک­های تحتانی سبب افزایش ضریب ایمنی سازه نگهبان می‌شود و بهتر است میخ خاک­های تحتانی با زاویه بیشتری نسبت به افق طراحی شوند.
زمانی که نسبت طول میخ‌خاک به ارتفاع گود ثابت است،هرچه عمق گودبرداری بیشتر شود،ضریب ایمنی دیواره میخ‌کوبی شده کاهش می‌یابد و جا به ­جایی افقی به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.
۴-۳-۳ جابه‌جایی قائم سطح زمین پشت گود
با توجه به شکل­های (۴-۸) تا (۴-۱۰)با افزایش زاویه میخ‌خاک‌ها جا به ­جایی قائم(نشست) افزایش می‌یابد که شیب افزایش برای گودهای کم‌عمق بیشتر است و برای گودهای عمیق نشست با شیب کمتری افزایش می‌یابد.طول میخ‌خاک بزرگ‌تر از H تأثیر زیادی برنشست خاک پشت گود ندارد اما طول­های کمتر سبب افزایش نشست می‌شود.
شکل ۴-۸:جا به ­جایی قائم سطح زمین پشت گود برای گود۹ متر
شکل ۴-۹:جا به ­جایی قائم سطح زمین پشت گود برای گود۱۸ متر
شکل ۴-۱۰:جا به ­جایی قائم سطح زمین پشت گود برای گود۲۷متر
۵-۳-۴ جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود
در شکل­های (۴-۱۱) تا (۴-۱۹) مشاهده می‌شود که برای عمق ۹ متر با افزایش زاویه میخ‌خاک‌ها جا به ­جایی دیواره بیشتر می‌شود.
شکل ۴-۱۱ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۹ متر و طول میخ‌خاک برابرH7/0 است.
شکل ۴-۱۲ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۹ متر و طول میخ‌خاک برابرHاست.
شکل ۴-۱۳ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۹ متر و طول میخ‌خاک برابرH2/1 است.
شکل۴-۱۴ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۱۸ متر و طول میخ‌خاک برابرH7/0 است.
شکل۴-۱۵ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۱۸ متر و طول میخ‌خاک برابرH است.
شکل۴-۱۶ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۱۸ متر و طول میخ‌خاک برابرH2/1 است.
شکل۴-۱۷ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۲۷ متر و طول میخ‌خاک برابرH7/0است.
شکل۴-۱۸ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۲۷ متر و طول میخ‌خاک برابرH است.
­­
شکل۴-۱۹ : جابه‌جایی افقی در ارتفاع دیواره گود برای عمق ۲۷ متر و طول میخ‌خاک برابرH2/1 است.
در عمق ۱۸ متر برای زوایای میخ‌خاک بیش از ۱۰ درجه مقادیر جا به ­جایی زیاد می‌شود و هر چه طول میخ‌خاک بزرگ‌تر باشد مقادیر جا به ­جایی برای زوایای میخ‌خاک کمتر از ۱۰ درجه به هم نزدیک می‌شوند.
برای طول کم میخ‌خاک مقادیر جا به ­جایی برای زوایای مختلف زیاد و تقریباً به هم نزدیک است و با افزایش طول جا به ­جایی برای زوایای کم، کاهش زیاد پیدا می‌کند اما برای زوایای بیش از ۱۰ درجه،کاهش کمتری در جا به ­جایی رخ می­دهد.
لذا در اشکال (۴-۱۱) تا (۴-۱۹) ملاحظه می‌شود که زوایا و طول میخ‌خاک تأثیر چندانی بر جا به ­جایی ناحیه پایین‌دیواره ندارند و می‌توان نتیجه گرفت که میخ‌خاک های بالایی کنترل‌کننده جا به ­جایی و میخ‌خاک های پایین‌بر اساس ضریب ایمنی‌ها کنترل‌کننده پایداری سازه هستند.
هرچه طول میخ‌خاک زیاد شود جا به ­جایی کاهش می‌یابد اما این کاهش برای L>H زیاد نیست.هرچه میخ‌خاک های بالایی زاویه نزدیک به افق داشته باشند جا به ­جایی به میزان بیشتری کاهش می‌یابد، به‌ خصوص در گودهای عمیق تأثیر آن زیاد است.
برای گودهای کم‌عمق زاویه میخ‌خاک های بالایی کمتر از ۱۵ درجه مناسب و برای گودهای عمیق کمتر از ۱۰ درجه مناسب است. برای گودهای کم‌عمق نسبت طول L/H<1 مناسب است و برای گودهای عمیق اگر نسبت L/H1 باشد مناسب است.
۴-۳-۵ نیروی محوری میخ‌خاک‌ها
میخ­خاک­ها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که بتوانند نیروی محوری وارده را تحمل کنند،در غیر این صورت گسیختگی آرماتور و یا رها شدن میخ­خاک رخ می­دهد لذا باید قطر آرماتور را طوری انتخاب کرد که قادر به تحمل نیروی محوری وارده باشد و نیز شرایط طراحی آئین‌نامه‌ای را ارضا کند، و نیز باید قطر گمانه را به‌گونه‌ای انتخاب کرد که تنش انتقالی از میخ‌خاک به توده خاک کمتر از مقاومت تماس و تنش برشی خاک باشد تا پدیده بیرون کشیدگی میخ‌خاک اتفاق نیفتد، به این منظور لازم است که نیروهای محوری وارد بر هر یک از میخ‌خاک ها در مدل‌سازی بررسی شود و درصورتی‌که میزان نیروی محوری فراتر از ظرفیت میخ‌خاک بود راهکاری برای ایمن کردن آن ارائه کرد.
در شکل­های (۴-۲۰) تا (۴-۲۸) نیروهای محوری در تمامی میخ‌خاک‌ها با شماره‌گذاری، به ترتیب از ردیف بالای گود تا پایین برای گودهای ۹و۱۸و۲۷ متری با زوایای اجرای میخ‌خاک از ۰ تا ۲۰ درجه و در چیدمان­های طولی متفاوت بررسی‌شده است که شماره­گذاری میخ­خاک­ها و محل قرارگیری آن­ها در جدول(۴-۵) آمده است.
جدول ۴-۵ : شماره ­میخ­خاک­ها و محل قرارگیری آن­ها در عمق گود